انتخاب بهترین پایه پسته برای پیوند
پسته یکی از ارزشمندترین محصولات کشاورزی در ایران و بسیاری از کشورهای جهان است که نقش مهمی در اقتصاد کشاورزی و صادراتی دارد. اما برای دستیابی به محصولی باکیفیت، پرمحصول و مقاوم به تنش‌های محیطی، انتخاب بهترین پایه پسته اهمیت حیاتی دارد. پایه، بخش اصلی سیستم ریشه‌ای درخت را تشکیل می‌دهد و تأثیر مستقیمی بر رشد، باردهی، مقاومت به شوری، کم‌آبی و بیماری‌ها دارد.
در باغات پسته ایران، عمدتاً از پایه‌های بذری مانند پسته اهلی، چاتلانقوش، بنه، بادامی زرند و قزوینی استفاده می‌شود که هرکدام ویژگی‌های خاص خود را دارند. برخی پایه‌ها مانند سرخس و بادامی زرند مقاومت بیشتری به شوری دارند، درحالی‌که پایه‌هایی مانند چاتلانقوش و بنه در برابر خشکی و کم‌آبی مقاوم‌تر هستند. علاوه بر پایه‌های سنتی، امروزه پایه‌های اصلاح‌شده و هیبریدی مانند UCB1 و اینتگریما در باغات مدرن استفاده می‌شوند که بهره‌وری و مقاومت به بیماری‌ها را افزایش داده‌اند.
انتخاب پایه مناسب باید بر اساس شرایط اقلیمی، نوع خاک، میزان آب در دسترس، حساسیت به بیماری‌ها و سازگاری با ارقام تجاری انجام شود. در این مقاله، به بررسی انواع پایه‌های پسته، مزایا و معایب آن‌ها و تأثیر هر پایه بر عملکرد درختان پسته می‌پردازیم تا باغداران بتوانند آگاهانه‌ترین تصمیم را برای افزایش تولید و کیفیت محصول خود بگیرند.
مقاومترین پایه پسته به تنش شوری
تحقیقات نشان می‌دهد که برخی از پایه‌های پسته نسبت به شوری حساس‌تر هستند، درحالی‌که برخی مقاومت بیشتری دارند:
- پایه قزوینی: حساس‌ترین پایه به تنش شوری
- پایه سرخس: مقاومترین پایه به تنش شوری
- پایه بادامی زرند: مناسب برای شرایط شور
به‌طورکلی، استفاده از پایه‌هایی که تحمل بیشتری به شوری دارند، برای مناطق با خاک و آب شور توصیه می‌شود. همچنین، میزان شوری بالای ۱۸ دسی‌زیمنس بر متر می‌تواند باعث از بین رفتن نهال‌ها شود.
مقاومترین پایه پسته به تنش کم‌آبی
تحقیقات نشان داده است که پایه چاتلانقوش بیشترین مقاومت را در برابر تنش کم‌آبی و خشکی دارد.
در یک مطالعه که به بررسی رشد شاخه و تاج درخت پرداخته شد، مشخص شد که رشد روی پایه‌ی پسته اهلی بهتر است، اما در شرایط خشکسالی و کم‌آبی، پایه‌ی چاتلانقوش عملکرد بهتری دارد.
در ترکیه، که بسیاری از باغ‌های پسته به روش دیم (بدون آبیاری) کشت می‌شوند، پایه‌ی چاتلانقوش به‌عنوان پایه‌ای مناسب در این شرایط شناخته شده است.
بهترین پایه برای پیوند پسته
با توجه به بررسی‌های انجام‌شده، بهترین پایه پسته برای پیوند به عوامل متعددی بستگی دارد:
- برای مناطق شور: پایه سرخس یا بادامی زرند
- برای مناطق کم‌آب: پایه چاتلانقوش
- برای مناطق با خاک خوب و آبیاری مناسب: پایه پسته اهلی
انتخاب پایه مناسب، می‌تواند علاوه بر افزایش عملکرد باغ، میزان تولید و کیفیت پسته را نیز بهبود بخشد.
اثرات پایه و پیوندک در پسته
پایه و پیوندک از عوامل مهم تأثیرگذار بر رشد، عملکرد و کیفیت محصول پسته هستند. نتایج بررسی‌های مختلف نشان داده‌اند که انتخاب صحیح ترکیب پایه پسته و پیوندک می‌تواند تأثیر بسزایی در میزان تولید، مقاومت درختان در برابر بیماری‌ها و همچنین کیفیت نهایی محصول داشته باشد.
عملکرد پایه‌های مختلف در پسته
- بالاترین عملکرد در ترکیب پایه بادامی و پیوندک احمد آقایی مشاهده شده است.
- کمترین عملکرد مربوط به پایه بنه بوده است.
- ترکیب کله قوچی با پایه بادامی پایین‌ترین عملکرد را داشته است.
یکی از نکات مهم در انتخاب بهترین پایه پسته، میزان پسته دهان‌بسته و درصد پوکی است. مطالعات نشان داده‌اند که رقم احمد آقایی در ترکیب با پایه‌های مختلف، کمترین میزان پسته دهان‌بسته و کمترین درصد پوکی را دارد.
رشد درخت در پایه‌های مختلف
- پایه بادامی: بیشترین رشد را از نظر افزایش قطر تنه و ارتفاع درخت دارد.
- پایه سرخس: کمترین تأثیر بر رشد درخت دارد.
- پایه بنه: از نظر رشد، در حد متوسط قرار دارد.
مقاومت پایه‌های مختلف به عوامل محیطی
- پایه تربنتوس دارای پوست ضخیم است و از سال دوم قابل‌پیوند است. این پایه مقاومترین پایه پسته به سرما محسوب می‌شود.
- پایه‌های جدیدی مانند UCBI، PGI و PGII از ترکیب آتلانتیکا و اینتگریما به دست آمده‌اند و ویژگی‌هایی مانند:
- رشد سریع
- مقاومت به پژمردگی ورتیسیلیومی
- عملکرد بالا در سال‌های اول
- مقاومت نسبی به شوری
دارند.
تحقیقات نشان داده که پایه UCBI در شرایط سرمای ۱۱- تا ۱۵- درجه سانتی‌گراد هیچ‌گونه تلفاتی نداشته است، درحالی‌که پایه PGI تا ۴۱ درصد تلفات داشته است.
اثر پایه‌ها بر زودخندانی و آلودگی به آفلاتوکسین
پسته‌های زودخندان از مهم‌ترین عوامل آلودگی به قارچ آفلاتوکسین هستند. زودخندانی، تا حد زیادی تحت تأثیر پایه پسته قرار دارد:
- پایه بنه و آتلانتیکا: بیشترین میزان زودخندانی (۳۱ درصد)
- پایه سرخس: مقدار متوسط زودخندانی (۹ درصد)
پایه پسته اهلی: کمترین میزان زود خندانی (6 درصد)
این بدان معناست که پایه پسته اهلی کمترین احتمال آلودگی به آفلاتوکسین را دارد و از نظر کیفیت محصول برتری دارد.
پایه پسته بادامی زرند
پایه پسته بادامی زرند یکی از مهم‌ترین پایه‌های مورد استفاده در ایران است. این پایه، منشأ باغات قدیمی شهرستان زرند کرمان را دارد و به دلیل ویژگی‌های منحصربهفرد خود، در بسیاری از مناطق پسته‌کاری کشور مورد استفاده قرار می‌گیرد.
ویژگی‌های پایه پسته بادامی زرند
- بادامی شکل و ریز
- مقاومت بالا به قارچ‌های فیتوفترا
- ریشه‌های آن کمتر مورد حمله بیماری‌های قارچی قرار می‌گیرند
- حساسیت به مسمومیت بر (Boron toxicity)
- مناسب برای مناطق کم‌آب
پایه پسته بادامی زرند، یکی از بهترین پایه‌های پسته برای تولید نهال تجاری محسوب می‌شود و در مناطق خشک و کم‌آب، همراه با پایه سرخس توصیه می‌شود.
پایه پسته خنجری دامغان
پایه پسته خنجری دامغان، یکی از پایه‌های اصلی و تجاری مورد استفاده در باغ‌های پسته شهرستان دامغان است. این پایه، به دلیل ویژگی‌های مطلوب، به‌عنوان پایه‌ای مناسب برای نهال‌های جدید و همچنین تولید محصول تازه‌خوری مورد توجه قرار گرفته است.
ویژگی‌های پایه پسته خنجری دامغان
- بادامی شکل
- استفاده از بذر آن برای تولید نهال
- پرطرفدار در بازار داخلی به‌عنوان پسته تازه‌خوری
پایه پسته خنجری دامغان، عمدتاً برای بازار داخلی مورد استفاده قرار می‌گیرد و در مناطق خاصی از ایران کشت می‌شود.
رقم پسته قزوینی برای پایه پسته
رقم پسته قزوینی یکی از گزینه‌های مناسب برای پایه پسته در مناطقی با خاک‌های شور محسوب می‌شود. این رقم، به دلیل مقاومت بالاتر نسبت به برخی دیگر از پایه‌های پسته، در بسیاری از مناطق پسته‌کاری مورد استفاده قرار می‌گیرد.
ویژگی‌های رقم پسته قزوینی
- مقاومت بالا به شوری: پایه‌های قزوینی و بادامی نسبت به پایه‌های سرخس و بنه تحمل بیشتری به شوری دارند.
- زودرس بودن: این رقم، در مقایسه با ارقام دیررس، دارای ترک‌خوردگی کمتری در پوست سبز است.
- کاربرد در تولید نهال تجاری: به دلیل ویژگی‌های مطلوب، از بذر این رقم برای تولید نهال‌های پایه پسته استفاده می‌شود.
چرا استفاده از پایه پسته قزوینی توصیه می‌شود؟
در بسیاری از مناطق ایران، خاک‌های شور چالشی بزرگ برای کشت پسته محسوب می‌شوند. استفاده از بهترین پایه پسته، مانند پایه قزوینی، می‌تواند باعث افزایش عملکرد درختان و کاهش اثرات منفی شوری بر رشد و باردهی درخت شود.
نهال پسته پایه اکبری
پایه اکبری یکی از پرطرفدارترین پایه‌ها در کشت و پرورش پسته است. این پایه، معمولاً در ترکیب با رقم پسته اکبری مورد استفاده قرار می‌گیرد و یکی از پایه‌های رایج در مناطق پسته‌خیز کشور محسوب می‌شود.
ویژگی‌های نهال پسته پایه اکبری
- سازگاری بالا با شرایط اقلیمی مختلف
- مناسب برای باغات تجاری و صنعتی
- عملکرد اقتصادی مطلوب
- تولید پسته‌هایی با کیفیت صادراتی
رقم پسته اکبری یکی از ارقام لوکس و صادراتی محسوب می‌شود و به دلیل اندازه درشت مغز، بازارپسندی بالایی دارد. انتخاب پایه مناسب برای این رقم، اهمیت زیادی در افزایش عملکرد و کیفیت محصول نهایی دارد.
رقم پسته بادامی نیش کلاغی
پسته بادامی نیش کلاغی یکی از ارقام خاص در بین ارقام بادامی محسوب می‌شود که به دلیل ویژگی‌های منحصربهفرد، در برخی از مناطق پسته‌کاری ایران مورد استفاده قرار می‌گیرد.
ویژگی‌های رقم پسته بادامی نیش کلاغی
- کمترین میزان ترک‌خوردگی پوست سبز: یکی از مشکلات برخی ارقام پسته، ترک‌خوردگی پوست سبز است که می‌تواند باعث افزایش آلودگی به آفلاتوکسین شود. این رقم، به دلیل مقاومت بیشتر در برابر ترک‌خوردگی، گزینه‌ای مناسب برای تولید محصول سالم‌تر محسوب می‌شود.
- شکل بادامی و جذاب: این رقم به دلیل شکل زیبا و بادامی خود، در بازار مصرف، مخصوصاً برای تازه‌خوری، طرفداران خاص خود را دارد.
چرا رقم بادامی نیش کلاغی اهمیت دارد؟
با توجه به اینکه ترک‌خوردگی پوست سبز در برخی مناطق، مخصوصاً در شرایط نامساعد اقلیمی، می‌تواند مشکل‌ساز شود، استفاده از ارقام مقاوم مانند بادامی نیش کلاغی می‌تواند به بهبود کیفیت محصول و کاهش ضایعات برداشت کمک کند.
گونه Vera برای پایه پسته
گونه Vera یکی از مهم‌ترین گونه‌های پسته است که اکثر پسته‌های خندان و درشت به این گونه تعلق دارند. این گونه، به دلیل ویژگی‌های منحصربهفرد خود، به‌عنوان بهترین پایه پسته در بسیاری از باغ‌های تجاری مورد استفاده قرار می‌گیرد.
ویژگی‌های گونه Vera
- تحمل دمایی بالا: قادر به تحمل سرمای تا منفی ۲۰ درجه سانتی‌گراد در زمستان و گرمای تا ۴۵ درجه سانتی‌گراد در تابستان است.
- مقاومت به کم‌آبی و شوری: این گونه در شرایط کم‌آبی و خاک شور عملکرد خوبی از خود نشان می‌دهد.
- مناسب برای تولید پسته‌های درشت و خندان: بیشتر ارقام بازارپسند و صادراتی پسته به این گونه تعلق دارند.
چرا گونه Vera به‌عنوان پایه پسته انتخاب می‌شود؟
به دلیل مقاومت بالا در برابر شرایط محیطی سخت و تولید پسته‌های باکیفیت، بسیاری از باغداران این گونه را برای پایه درختان خود انتخاب می‌کنند.
گونه تربنتوس برای پایه پسته
گونه تربنتوس یکی از گونه‌های مهم در جنس Pistacia است که علاوه بر کاربرد در باغ‌های پسته، دارای ارزش خوراکی و صنعتی نیز می‌باشد.
ویژگی‌های گونه تربنتوس
- درخت خزان‌کننده با برگ‌های تخم‌مرغی شکل و سطح براق
- میوه‌ای به اندازه بنه، قرمزرنگ و دارای روغن خوراکی بالا
- ارتفاع درخت بین ۲ تا ۵ متر
- مقاوم در برابر نماتد، بیماری گموز و شوری خاک
- حساس به بیماری ورتیسیلیوم
چرا از گونه تربنتوس برای پایه پسته استفاده می‌شود؟
- مقاومت بالا به شوری خاک آن را به یکی از بهترین پایه‌های پسته برای مناطق شور تبدیل کرده است.
- مقاومت به نماتد و گموز باعث شده تا در مناطقی که این بیماری‌ها رایج هستند، مورد استفاده قرار گیرد.
اما حساسیت آن به ورتیسیلیوم ممکن است در برخی مناطق چالش ایجاد کند.
اینتگریما برای پایه پسته
گونه اینتگریما یکی از گونه‌های پررشد و مقاوم در میان پایه‌های پسته است که در برخی منابع گیاه‌شناسی، به‌عنوان زیرگونه‌ای از Pistacia chinensis معرفی شده است.
ویژگی‌های گونه اینتگریما
- رشد سریع و قوی
- سازگاری بالا با پیوندک‌های مختلف
- مقاوم به بیماری ورتیسیلیوم
- چوب آن ارزش صنعتی دارد
- برگ‌های معطر
این گونه در آمریکا، تحت نام PGI شناخته می‌شود و از کوه‌های هیمالیا منشا گرفته است.
چرا اینتگریما برای پایه پسته انتخاب می‌شود؟
- سازگاری بالا با واریته‌های پسته تجاری مانند کرمان
- جانشین آتلانتیکا و تربنتوس در باغ‌های پسته آمریکا
در چند سال اخیر، هزاران اصله نهال اینتگریما به جای پایه‌های سنتی آتلانتیکا و تربنتوس مورد استفاده قرار گرفته‌اند که نشان از عملکرد بالای این پایه دارد.
پسته اهلی برای پایه پسته
پسته اهلی یکی از پرکاربردترین پایه‌های مورد استفاده در باغ‌های پسته ایران است. این گونه، بیشترین درصد پایه‌های پسته موجود در کشور را شامل می‌شود و در بسیاری از مناطق پسته‌خیز ایران مورد استفاده قرار می‌گیرد.
ویژگی‌های پسته اهلی به‌عنوان پایه پسته
- رشد اولیه قوی و سریع
- جوانه‌زنی آسان و نرخ موفقیت بالای پیوند
- سازگاری بالا با پیوندک‌های مختلف
- حساس به بیماری گموز
- حساس به خشکی و شوری
چرا پسته اهلی یکی از بهترین پایه‌های پسته محسوب می‌شود؟
اگرچه پسته اهلی حساسیت بالایی به خشکی، شوری و بیماری گموز دارد، اما به دلیل رشد سریع و سازگاری بالا با انواع پیوندک‌ها، همچنان به‌عنوان یکی از مهم‌ترین پایه‌های پسته در ایران مورد استفاده قرار می‌گیرد.
آتلانتیکا برای پایه پسته
گونه آتلانتیکا یکی از گونه‌های مهم پسته است که در مناطق مدیترانه‌ای، شمال آفریقا، فلسطین و لبنان به‌صورت بومی یافت می‌شود. این گونه، یکی از پایه‌های شناخته‌شده برای کشت پسته در آمریکا و استرالیا نیز محسوب می‌شود.
ویژگی‌های آتلانتیکا به‌عنوان پایه پسته
- رشد بیشتر نسبت به گونه بنه
- برگ‌هایی ظریف‌تر از بنه
- دارای قدرت نامیه (قوه جوانه‌زنی) بالا
- گاهی تا ۲۰ متر رشد می‌کند
- میوه‌ای کوچک‌تر از بنه
- مقاوم به نماتد مولد غده و بیماری گموز
- رشد اولیه کم
- پیوند زدن بر روی آن دشوار است
- حساس به بیماری ورتیسیلیوم
چرا آتلانتیکا به‌عنوان پایه پسته انتخاب می‌شود؟
این گونه، به دلیل مقاومت به نماتد و بیماری گموز، گزینه‌ای مطلوب برای مناطق آلوده به این بیماری‌ها محسوب می‌شود. بااین‌حال، رشد اولیه کند و سختی در پیوند زدن از چالش‌های استفاده از این پایه است.
بنه برای پایه پسته
پایه بنه یکی از پرکاربردترین پایه‌های پسته در ایران محسوب می‌شود. برخی از گیاه‌شناسان آن را زیرگونه‌ای از آتلانتیکا می‌دانند. این پایه به‌صورت وحشی در مناطقی مانند ترکمنستان، سواحل مدیترانه، سوریه و فلسطین رشد می‌کند و درختانی با ارتفاع ۳ تا ۱۲ متر دارد.
ویژگی‌های پایه بنه برای پسته
- دارای صمغ معطر سقز
- گل‌دهی زودتر از پسته اهلی
- میوه ریز و دهان‌بسته
- مقاوم به نماتد مولد غده ریشه
- مقاوم به خشکی و شرایط نامساعد محیطی
- جوانه‌زنی سخت و رشد اولیه کند
- حساس به شوری خاک
چرا از پایه بنه برای پسته استفاده می‌شود؟
پایه بنه به دلیل مقاومت بالا به خشکی و بیماری‌های ریشه‌ای، گزینه‌ای مناسب برای مناطقی با بارندگی کم و خاک‌های فقیر است. بااین‌حال، رشد کند و حساسیت به شوری از مشکلات این پایه محسوب می‌شود.
پایه پسته UCB1
پایه UCB1 یکی از جدیدترین و پربازده‌ترین پایه‌های پسته در دنیا محسوب می‌شود. این پایه یک هیبرید حاصل از تلاقی پسته وحشی آتلانتیکا و اینتگریما است که برای افزایش عملکرد درختان پسته مورد استفاده قرار می‌گیرد.
ویژگی‌های پایه UCB1
- رشد سریع و قوی‌تر نسبت به پایه‌های بومی
- مقاومت نسبی به بیماری‌های قارچی ورتیسیلیوم و فیتوفترا (نوعی از گموز)
- مقاومت نسبی به نماتدها
- میزان محصول تا ۴۰٪ بیشتر از پایه‌های سنتی
- تحمل شوری تا ۸۰۰۰ میکروزیمنس بدون کاهش محصول
- قابلیت رشد در مناطق با شوری بالا (حداکثر ۱۲,۰۰۰ میکروزیمنس)
عملکرد پایه UCB1 در مقایسه با پایه‌های بومی
در خاک‌های حاصلخیز کالیفرنیا، با آبیاری سالانه ۹۰۰۰ مترمکعب در هکتار و مدیریت تغذیه‌ای مناسب، میانگین عملکرد ۴ تن در هکتار گزارش شده است، درحالی‌که میانگین تولید در ایران حدود ۱۲۰۰ کیلوگرم در هکتار است.
مقاومت پایه UCB1 به سرما
- در آمریکا تا ۱۷- درجه سانتی‌گراد
- در ایران تا ۱۹- درجه سانتی‌گراد
چالش‌های استفاده از پایه UCB1
- حساسیت به شوری بسیار زیاد و دوره‌های آبیاری طولانی
- نیاز به مدیریت دقیق آبیاری در خاک‌های شور
- در صورت عدم زهکشی مناسب، احتمال خشک شدن نهال در سال‌های اول
قیمت و دسترسی به بذر و نهال UCB1
- بذر UCB1 در آمریکا: ۱.۵ دلار
- نهال UCB1 در آمریکا: ۱۰ دلار
این پایه در حال حاضر در آمریکا، ترکیه و کشورهای آسیای میانه مورد استفاده گسترده قرار گرفته و بسیاری از باغات پسته در این مناطق روی پایه UCB1 پیوند زده شده‌اند.
درخت پسته پایه آمریکایی
پایه‌های آمریکایی پسته عمدتاً شامل UCB1، PGI، PGII و اینتگریما هستند که در سال‌های اخیر در باغ‌های پسته کالیفرنیا و سایر مناطق پسته‌کاری جهان مورد استفاده قرار گرفته‌اند.
ویژگی‌های درختان پسته با پایه آمریکایی
- رشد سریع و عملکرد بالاتر نسبت به پایه‌های بومی
- مقاومت نسبی به بیماری‌های شایع پسته
- تحمل نسبی به شوری در حد متوسط
- امکان تولید درختان یکنواخت و پربار از طریق تکثیر آزمایشگاهی
پایه‌های پسته آمریکایی، به‌ویژه UCB1، هنوز هم به‌عنوان بهترین پایه اصلاح‌شده شناخته می‌شوند و در مناطق مختلف در حال توسعه و گسترش هستند.
جمع بندی
انتخاب بهترین پایه پسته تأثیر مستقیمی بر رشد، عملکرد و مقاومت درختان در برابر تنش‌های محیطی دارد. پایه‌های مختلف پسته ویژگی‌های متفاوتی دارند که بسته به شرایط آب‌وخاک و اقلیم منطقه باید انتخاب شوند.
پایه‌های مقاوم به تنش شوری و کم‌آبی
- پایه‌های مقاوم به شوری: پایه سرخس بیشترین مقاومت را در برابر شوری دارد، درحالی‌که پایه قزوینی و بادامی زرند نیز گزینه‌های مناسبی برای خاک‌های شور هستند.
- پایه‌های مقاوم به خشکی: چاتلانقوش (کسور یا خینجوک) و بنه مقاومترین پایه‌ها در برابر کم‌آبی محسوب می‌شوند.
اثرات پایه و پیوندک در پسته
ترکیب پایه و پیوندک در میزان رشد، عملکرد و کیفیت محصول پسته تأثیر دارد. بررسی‌ها نشان داده‌اند که ترکیب پایه بادامی با پیوندک احمد آقایی بالاترین عملکرد را دارد، درحالی‌که برخی ترکیب‌ها مانند کله قوچی با پایه بادامی عملکرد پایین‌تری دارند.
ویژگی‌های پایه‌های پسته در ایران
- بادامی زرند: رشد مناسب، مقاوم به قارچ‌های فیتوفترا، مناسب برای مناطق کم‌آب.
- خنجری دامغان: شکل بادامی، مورد استفاده برای تازه‌خوری، محبوب در بازار داخلی.
- قزوینی: مقاوم به شوری، زودرس، کمترین ترک‌خوردگی پوست سبز.
- اکبری: مناسب برای تولید تجاری، دارای مغز درشت و صادراتی.
- بادامی نیش کلاغی: کمترین میزان ترک‌خوردگی پوست سبز، مناسب برای بازار داخلی.
پایه‌های بین‌المللی و جدید پسته
- گونه Vera: مقاوم به کم‌آبی، تحمل دمایی بالا، تولید پسته‌های درشت و خندان.
- گونه تربنتوس: مقاوم به نماتد و گموز، اما حساس به ورتیسیلیوم.
- اینتگریما (PGI): رشد سریع، مقاوم به ورتیسیلیوم، جایگزین آتلانتیکا و تربنتوس در برخی کشورها.
- آتلانتیکا: مقاوم به نماتد و گموز، اما پیوندپذیری سخت و حساس به ورتیسیلیوم.
- بنه: مقاوم به خشکی و نماتد، اما رشد کند و حساس به شوری.
پایه‌های پیشرفته و اصلاح شده
- پایه UCB1: یکی از جدیدترین و پربازده‌ترین پایه‌های پسته، مقاوم به شوری و بیماری‌ها، دارای رشد سریع و عملکرد بالاتر از پایه‌های سنتی.
- درختان پسته پایه آمریکایی: شامل UCB1، PGI، PGII و اینتگریما که به‌عنوان گزینه‌های مدرن برای افزایش تولید و کاهش بیماری‌ها در باغ‌های پسته استفاده می‌شوند.
انتخاب پایه مناسب برای پسته بستگی به شرایط منطقه‌ای دارد. پایه‌های بومی مانند بنه، چاتلانقوش، قزوینی و بادامی زرند همچنان گزینه‌های خوبی برای باغداران ایرانی هستند، اما پایه‌های اصلاح‌شده مانند UCB1 و اینتگریما نیز برای بهبود عملکرد و افزایش مقاومت به بیماری‌ها در حال توسعه هستند.
برای تصمیم‌گیری بهتر، باغداران باید به شوری و کیفیت خاک، میزان آب در دسترس، حساسیت به بیماری‌ها و سازگاری با پیوندک‌ها توجه داشته باشند.
- کلیک ها: 741